Persoonlijke ervaringen tijdens de coronacrisis door mensen met een LVB
Viveon – Academische Werkplaats ’s Heeren Loo – VU Amsterdam
De ervaringsdeskundigen van ’s Heeren Loo Midden Nederland
Hoe ervaar je #corona en de #lockdown als je een #verstandelijkebeperking hebt? Of als je in de #zorg werkt met mensen met een verstandelijke beperking? Viveon onderzoekers Edithe Rot en Maaike van Rest verzamelen de belevingen van drie ervaringsdeskundigen en drie zorgverleners.
De persoonlijke ervaring van ervaringsdeskundige Benjamin tijdens de coronacrisis
“Ik ben Benjamin van Ark, 28 jaar oud, ik woon zelfstandig en ik houd van videogamen.”
Kon je mensen blijven zien tijdens de coronacrisis?
“Gelukkig konden we videobellen, dan kan ik mijn collega’s wel zien. En mijn vader belt elke week om even te vragen hoe mijn week was. Hij is niet zo technisch, dus videobellen lukt niet; het is al heel wat dat hij weet hoe WhatsApp werkt! We bellen even en dan geeft hij de telefoon door aan mijn moeder, dat is handig. Met Pinksteren en met Vaderdag vorig jaar konden we weer in het echt praten. Voor de veiligheid met 1,5 meter ertussen, maar zo hebben we elkaar wel kunnen zien en konden we toch even spreken. Normaal gesproken doen we altijd een kopje koffie samen en dat ging nu niet heel lang niet, maar ik ben blij dat we konden praten.
En ik heb een mooi parkje voor de deur. Of ik daar kom is een tweede, maar ik heb het wel voor de deur.” Vanaf een ander scherm horen we Sam roepen: “Hahaha, Benjamin en zonlicht… Benjamin komt eigenlijk niet buiten, want hij vindt zijn man-cave het lekkerst.” Benjamin reageert lachend: “Ik ben geen buitenmens, maar met Pasen heb ik in dat parkje een paasbrunch gehouden met mijn familie. Op 1,5 meter natuurlijk. Ik heb een meetlint, dus ik kon goed de afstand bewaren!”
Welke nieuwe regels kwamen er door corona?
“Omdat ik op mezelf woon, kon ik wel wat meer buitenshuis doen met veiligheid en afstand. Sommige regels van ’s Heeren Loo slaan niet op mij vond ik, want ik woon alleen, dus ik zou mezelf in quarantaine kunnen plaatsen als ik ziek zou worden. Daarom heb ik wat gesprekken gehad om meer vrijheid te krijgen, bijvoorbeeld voor de verjaardag van mijn vader waar ik heen wilde. Ik heb met mijn ouders gepraat, want mijn moeder was niet zo blij dat ik dingen niet mocht door de regels, ze was echt boos. Toen heeft zij gebeld met de zorgmanager en voor mij geregeld dat ik weer wat meer dingen mocht doen en vrijheid kreeg. Zij is gastouder, dus zij weet wel goed waar zij op moet letten.
Veel regels van ’s Heeren Loo waren enkel bedoeld voor mensen in groepsverband. Maar die kloppen niet voor mij, want ik kon geen mensen van een groep besmetten. En nadat mijn moeder had gebeld, kreeg ik de volgende dag de nieuwe regel dat ik naar mijn ouders mocht: dat had de manager besloten. Dus zo kon ik met een mondkapje en op afstand toch op bezoek bij mijn ouders!”
Mijn hobby’s tijdens de coronacrisis
“Ik wil natuurlijk genoeg te kijken en te spelen hebben, ik houd van gamen. Ik heb hiervoor getraind als gamer, al die dagen binnen blijven. Maar er waren dagen dat ik wakker werd en dat ik in één weekend 90 afleveringen van een serie keek! Enkel voor ontbijt, lunch en avondeten nam ik pauze.
Eerst voelde de lockdown ook een beetje als een extra lang weekend. Het scheelde wel dat ik nog wat werk tussendoor had, want anders wist ik soms niet meer welke dag het was. Ik bleef daarom op vaste dagen boodschappen doen; daar heb ik geen hulp bij nodig gelukkig. En ik ben blij dat ik mijn werk weer mag doen. Het is wel leuk dat gamen en series kijken, maar mijn werk is ook wel erg leuk! Ik hoop mijn laatste twee collega’s ook weer in het echt te kunnen zien binnenkort.”
“En dat social distancing is soms best goed voor sommige mensen met autisme, je hoeft ook geen handen meer te schudden of drie zoenen te geven. Dat is fijn. Het is alleen niet democratisch gekozen, maar er staat ook niets in de wet over crisissituaties!
